Μπορεί κάποτε το κόστος των νανοϋλικών να ξεπερνούσε ακόμα και αυτό των διαμαντιών, όμως η επιστημονική κοινότητα δεν αποκλείεται εντός της επόμενης τετραετίας να έχει κατορθώσει τη σημαντική μείωση της τιμής τους, αφού «έχουν απλοποιηθεί σημαντικά τόσο τα υλικά που χρησιμοποιούνται ως πρώτη ύλη, όσο και η διαδικασία παραγωγής», όπως τόνισε η επίκουρος καθηγήτρια στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ, Μαρία Στεφανίδου.

Η ίδια τόνισε στο πλαίσιο του Nanotexnology 2013 που διοργανώνεται στη Θεσσαλονίκη έως και τις 13 Ιουλίου, ότι ενώ η νανοτεχνολογία ανθεί με γοργούς ρυθμούς θα μπορούσε να τρέξει ακόμα πιο γοργά εάν είχε επιτευχθεί νωρίτερα στενή συνεργασία της έρευνας με την παραγωγή. Όπως εξήγησε, εν μέσω της οικονομικής κρίσης η ανάγκη αυτή έχει αρχίσει να ενισχύεται, προφανώς επειδή και η πλευρά των επιχειρηματιών αντιλήφθηκε ότι με τη βοήθεια των επιστημόνων-ερευνητών, μπορούν να ξεπηδήσουν καινοτόμα προϊόντα, φιλικά προς το περιβάλλον και με μεγαλύτερες ωφέλειες, χωρίς απαραίτητα να πρέπει να είναι ακριβότερα.

Δυστυχώς, όπως η ίδια σημείωσε κάθε τι καινούριο αμφισβητείται έντονα, μέχρι να αποδειχθεί η αξία του και στο πλαίσιο αυτό τόνισε ότι η επιστήμη της νανοτεχνολογίας είναι πολύ κοντά πια για να αποδείξει έμπρακτα ότι ήρθε για να μπει δυναμικά στη καθημερινότητά μας και να την απλοποιήσει.

Νανοτροποποιημένες επιστρώσεις στα δομικά υλικά για κατασκευή κτιρίων

Εκεί κάπου ανάμεσα στις καθημερινές της υποχρεώσεις, που περιλαμβάνουν οικογένεια με παιδιά, μαθήματα στο πανεπιστήμιο, πολλές ώρες διαβάσματος και διδασκαλίας, η κ. Στεφανίδου, βρίσκει στο χρόνο να ικανοποιεί το ..πάθος της, που αφορά στην έρευνα επάνω στην ένταξη των νανοϋλικών σε διάφορα δομικά υλικά που χρησιμοποιούμε για την κατασκευή κτιρίων.

Ύστερα από πέντε χρόνια έρευνας, με μηδαμινή χρηματοδότηση από κοινοτικά προγράμματα και με μηδενικούς πόρους από το ελληνικό κράτος, ιδίως σήμερα που υπάρχει φοβερή καθίζηση στον κατασκευαστικό κλάδο, η ομάδα στην οποία συμμετέχει πειραματίζεται με νανοτροποποιημένες επιστρώσεις στα κεραμικά και στο λίθο που μπορεί να εφαρμοστούν τόσο για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς όσο και σε νέες κατασκευές. Νανοσωματίδια όμως εισάγουν και ως πρόσμικτα σε επιχρίσματα για την προστασία του σκυροδέματος καθώς και σε επικαλύψεις χάλυβα, ώστε να αυξηθεί η ανθεκτικότητά του.

Όπως μας εξήγησε η ίδια, έχουν ήδη βγει στην ευρωπαϊκή αλλά και στην εγχώρια αγορά οι νανοτροποποιημένες αυτές επιστρώσεις με μορφή αδιάβροχοποιητών, ώστε να αυξάνουν την ανθεκτικότητα των δομικών υλικών ενάντια σε διαβρωτικούς παράγοντες από το περιβάλλον, όπως οι ρύποι.

Στους περιοριστικούς παράγοντες διάδοσης και χρησιμοποίησης των εν λόγω δομικών υλικών, τα οποία και είναι καλυμμένα με νανοτροποποιημένες επιστρώσεις συγκαταλέγονται σύμφωνα με την κ. Στεφανίδου οι αυστηροί κανόνες ασφαλείας, το γεγονός ότι δυστυχώς δεν υπάρχει ακόμα δυνατότητα μεγάλων ποσοτήτων παραγωγής και το υψηλό κόστος των νανοϋλικών. Μεταξύ άλλων η ίδια μας επεσήμανε ότι σήμερα η νανοτεχνολογία εφαρμόζεται πια στον κατασκευαστικό κλάδο (υπάρχει ήδη στην αγορά νανο-τσιμέντο, στην Ρώμη έχει κατασκευαστεί εκκλησία εξολοκλήρου με τη χρήση της νανοτεχνολογίας, στη Γερμανία μία γέφυρα, στην Αυστραλία ένα νανο-σπίτι). Είναι θέμα χρόνου να εισαχθούν τα υλικά που είναι προϊόντα νανοτεχνολογίας στα ήδη χρησιμοποιούμενα φυσικά και τεχνητά υλικά στη δόμηση.

Πηγή: AΠE-MΠΕ